Rječnik
A
adaptivna radijacija – evolucija različito prilagođenih vrsta iz jednog zajedničkog pretka
alel – varijanta gena nastala promjenom u slijedu nukleotida (genskom mutacijom)
alopatrijska specijacija – nastanak nove vrste mehanizmom geografske izolacije
Amesov test- bakterijski test mutagenosti koji koristi bakteriju Salmonella typhimurium, auksotrofnu za histidin
aneuploidija – promjena broja kromosoma koja zahvaća pojedine kromosome u setu
antigen – tvar koja uzrokuje imunosni odgovor
antikodon – triplet u tRNA komplementaran kodonu (triplet u mRNA)
antitijelo – opći naziv za imunoglobulin
auksotrofna mutanta – bakterija s mutacijom gena za enzim koji sudjeluje u nekom metaboličkom putu
B
Barrovo tjelešce – inaktivirani X-kromosom ili spolni kromatin
binarna dioba – dioba stanice nakon replikacije DNA kod prokariota (nespolno razmnožavanje)
C
centromera– primarno utanjenje kromosoma važno za segregaciju (razdvajanje) i kretanje kromosoma tijekom diobe
Chargaffovo pravilo – u molekuli DNA broj adenina jednak je broju timina, a broj gvanina jednak je broju citozina
čista linija – jedinka homozigotnog genotipa za sva promatrana svojstva
citološka karta – karta koja daje precizna mjesta gena na kromosomu
C-vrijednost – količina DNA po genomu, najčešće izražena u parovima baza (pb)
D
delecija – gubitak jednog ili više nukleotida u DNA; lom i gubitak kromosomskog segmenta
demetilacija DNA – faktor selektivne aktivacije gena tijekom procesa diferencijacije
dihibrid – organizam heterozigotan za dva gena, koji kodiraju dva različita svojstva, od kojih svaki ima dva alela
dihibridno križanje – križanje dva heterozigota za dva gena; samooplodnja Mendelove F1 generacije (AaBb x AaBb)
diploidan broj kromosoma (2n) – svaki kromosom predstavljen u dvije kopije; dva seta homolognih kromosoma (majčin i očev kromosom)
djelomična vezanost – geni na istom kromosomu između kojih se tijekom mejoze događa kromatidna izmjena (engl. crossing-over) što uzrokuje nastanak rekombinantnih potomaka
DNA (engl. DeoxyriboNucleic Acid) – dvostruka uzvojnica koju čine dva polinukleotidna lanca omotana oko zajedničke osi
DNA-polimeraza – glavni enzim replikacije DNA
dominantna letalnost – prisutnost samo jednog alela u genotipu uzrokuje smrt jedinke
dominantni alel – alel koji se eksprimira u fenotipu heterozigota
duplikacija – kada je neki segment (sekvencija DNA) prisutan više od dva puta u diploidnom organizmu
dvostruki kromosom – kromosom sastavljen od dviju sestrinskih kromatida (svaka predstavlja jednu molekulu DNA), od S faze do metafaze (ili do metafaze II mejoze)
E
ekson – kodirajuća sekvencija eukariotskoga gena
endosimbiotska teorija – mitohondriji i kloroplasti predstavljaju potomke drevnih simbiotskih organizama koji su se naselili u drevnim prokariotskim stanicama domaćinima
epigenetika – grana genetike koja objašnjava mehanizme što vode promjeni ekspresije gena a koji se nasljeđuju, reverzibilni su i nisu rezultat promjene DNA-sekvencije
epistaza – međudjelovanje alela različitih gena kada ekspresija jednoga gena na jednom mjestu u genomu maskira (modificira/inhibira) ekspresiju gena na drugom mjestu u genomu
eukariot – organizam čija/e stanice imaju pravu jezgru obavijenom jezgrinom ovojnicom, a u citoplazmi stanice nalaze se brojne organele s vlastitom membranom
euploidija – promjena broja kromosoma koja zahvaća sve kromosome u setu
F
fakultativni heterokromatin ili spolni kromatin – inaktivirani X-kromosom ili Barrovo tjelešce kod ženki sisavaca
farmakogenetika – grana genetike koja se bavi istraživanjem genskih varijacija odgovornih za različite odgovore pacijenta na lijek
favizam – vrsta hemolitičke anemije uzrokovana nedostatkom ili smanjenom funkcijom enzima G6PD koji sudjeluje u staničnoj obrani od oksidacijskih procesa
fenotip – skup uočljivih svojstava pojedinoga organizma koji nastaje interakcijom genotipa i okoliša
fetalna eritroblastoza – bolest inkompatibilnosti krvi majke i fetusa
fitness – adaptivna vrijednost genotipa; mjera reproduktivnog uspjeha
G
gametofitska inkompatibilnost – nastaje zbog prepoznavanja genotipa muškog gametofita od strane diploidnih stanica njuške i vrata tučka
gen – slijed parova nukleotida duž molekule DNA koji nosi informaciju za polipeptidni lanac ili molekulu RNA (tRNA, rRNA i dr.)
genetička (kromosomska) karta – karta koja na temelju učestalosti rekombinacije između vezanih gena daje relativne jedinice udaljenosti
genetički – koji se odnosi na znanost genetiku ili je rezultat te znanosti; npr. genetičko inženjerstvo
genetika – znanost o procesima, pojavama i zakonitostima nasljeđivanja te o varijabilnosti organizama
genetska varijabilnost – različitost genotipova i fenotipova jedinki iste vrste koja je rezultat događaja u mejozi (kromatidna izmjena u profazi I, nasumična orijentacija bivalenata u metafazi I) i slučajne oplodnje
genetski – 1. koji se odnosi na genezu; npr. filogenetsko stablo, 2. koji se prenosi genima, koji opisuje djelovanje gena; npr. genetska bolest
genetski otklon (engl. drift) – gubitak alela ili njegova fiksacija u populaciji čistom slučajnošću i nevezano sa prirodnom selekcijom, a događa se u malim populacijama
genom – ukupan genetski komplement prokariota ili virusa, odnosno haploidni genetski komplement eukariota
genomski – pridjev koji opisuje svojstvo samoga genoma; npr. genomske regije
genomski utisak – tijekom embriogeneze sisavaca oko 1 % gena je utisnuto, tj. metilirano; monoalelna ekspresija
genotip – skup gena određenog organizma
genska terapija – postupak kojim se ljudske stanice transformiraju stranom DNA kako bi se izliječio neki poremećaj koji je posljedica nefunkcioniranja jednog ili više gena
genska zaliha – ukupan broj gena u spolnim stanicama spolno zrelih članova populacije
genski – koji se odnosi na gene; npr. genski lokus, genska mutacija
ginandromofizam – pojava sekundarnih spolnih karakteristika oba spola u istom organizmu
H
haploidan set kromosoma (n) – jedan set različitih kromosoma
Hardy-Weinbergov zakon – u velikoj populaciji u kojoj dolazi do slučajnog parenja, frekvencije gena i genotipova su stalne
helikaza – enzim koji odmata lance dvolančane uzvojnice
hemizigotan – muški spol koji samo na X-kromosomu nosi alel za spolno-vezano svojstvo koji se uvijek eksprimira u fenotipu
heterogametan – koji stvara dvije vrste gameta s obzirom na spolne kromosome (XY)
heterokromatin – kondenzirane regije kromatina koje najčešće nisu transkripcijski aktivne, dijelimo ga na konstitutivni i fakultativni
heteroplazmija – pojava kada je u citoplazmi više vrsta kloroplasta ili mitohondrija
heterozigotni genotip – nosi dva različita alela (Aa)
hibrid – jedinka nastala križanjem genetski različitih roditelja iste vrste; npr. Mendelovi F1-potomci graška dominantnog fenotipa nastali križanjem dominantnog homozigota i recesivnog homozigota ili potomak nastao križanjem jedinka koje pripadaju različitim vrstama
holandrični geni – geni na Y-kromosomu
homogametan – koji stvara jednu vrstu gameta s obzirom na spolne kromosome (XX)
homoplazmija – pojava kada u citoplazmi nalazimo samo jednu vrstu kloroplasta ili mitohondrija
homozigotni genotip – nosi dva identična alela (AA ili aa)
horizontalni prijenos gena – izmjena genetskog materijala između dvije homologne molekule DNA dviju različitih stanica (jedinki)
I
industrijski melanizam – primjer kratkotrajnog polimorfizma gena; odnos između načina širenja fenotipa carbonaria noćnog leptira i urbanog industrijskog zagađenja
insercija – umetanje jednog ili više nukleotida u DNA
intron – nekodirajuća sekvencija eukariotskoga gena
inverzijska omča – nastaje sparivanjem homolognih kromosoma kod inverzijskog heterozigota
J
jednosmjerna translokacija ili nerecipročna translokacija – premještanje segmenta jednog kromosoma, nakon loma na drugi nehomologni kromosom
jednostruki kromosom - kromatida koja ima svoju vlastitu centromeru, jedna molekula DNA
K
kartiranje – određivanje položaja gena na kromosomu
kinetohora – troslojna laminarna proteinska struktura kojom se kromosom prihvaća za mikrotubule diobenog vretena
klon – genetski identične stanice bakterija nastale binarnim diobama
klon – populacija stanica ili organizama koji su genetski identični, a nastali su binarnom diobom (prokarioti) ili mitozom iz jedne stanice ili vegetativnim razmnožavanjem zajedničkog pretka (eukarioti)
kodominacija – kada su oba oba alela heterozigotnog genotipa vidljiva u fenotipu
kodon – triplet u mRNA komplementaran tripletu (kod) u DNA
kompenzacija doze – regulacijski sustav kojim se jedan X-kromosom kod ženki sisavaca inaktivira u ranom embrijskom razvoju i ostaje inaktivan cijeli život
komplementarni geni – geni koji interakcijom daju učinak različit od učinka svakoga gena zasebno
konjugacija – prijenos DNA iz donora u recipijenta tijekom spolnog razmnožavanja; mehanizam rekombinacije kod bakterija
kovalentne modifikacije histone – postranslacijske modifikacije koje dovode do aktivacije gena ili utišavanja gena
kromatidna izmjena (engl. crossing-over) je izmjena dijelova nesestrinskih kromatida homolognih kromosoma u profazi I mejoze
kromatin – kompleks DNA i proteina tzv. nukleoprotein; dijelimo ga na eukromatin iIi heterokromatin
L
Lac-operon – inducibilni sustav regulacije gena kod E. coli
litički ciklus – ciklus bakterijskih virusa koji nakon infekcije izazivaju lizu bakterije
lizogeni ciklus – ima bakterijski virus sa ugrađenom fagnom (virusnom) DNA u genom bakterije
Lyon-teorija – teorija genetičarke Mary Lyon prema kojoj je inaktivacija X-kromosoma kod ženki sisavaca slučajna i nasumična
M
majčinski učinak – učinak produkata majčinih gena na fenotip potomka
majčinsko nasljeđivanje – vrsta citoplazmatskog nasljeđivanja, nasljeđivanje DNA-organela citoplazmom jajne stanice
merozigota ili parcijalni diploid – bakterija koja ima duplicirane dijelove genoma
metilacija DNA – epigenetska modifikacija DNA koja nastaje metiliranjem citozina u CpG dinukleotidima u promotoru gena, inhibira transkripciju
mikroevolucija – promjena frekvencije alela ili genotipova u populaciji odnosno promjena genetičke strukture populacije kroz veliki broj generacija
molekularno kloniranje – ugradnja stranog gena u genom prokariotske ili eukariotske stanice uz pomoć vektora
monohibrid – organizam heterozigotan za jedan gen koji kodira svojstvo što ga određuju dva alela
monohibridno križanje – križanje dva heterozigota za jedan gen; samooplodnja Mendelove F1 generacije (Aa x Aa).
monoploidi – haploidni organizmi s jednim setom kromosoma
monosomija – vrsta aneuploidije, manjak jednog kromosoma, 2n-1
mutacija – promjena sekvencije DNA unutar gena (genska ili točkasta mutacija)
mutagen – tvar iz okoliša (kemijska ili fizikalna) koja izaziva mutaciju
N
naddominacija ili selekcijska prednost – fenomen da heterozigotni genotip ima bolji reproduktivni uspjeh od homozigotnog
nepotpuna dominacija – kada dva alela heterozigotnog genotipa daju novi fenotip
nerazdvajanje (engl. nondisjunction) – nerazdvajanje homolognih kromosoma u AI ili sestrinskih kromatida u AII mejoze i sestrinskih kromatida u anafazi mitoze
nukleoid – prstenasta dvolančana molekula DNA prokariota pakirana sa proteinima nalik histonima
nukleosom – osnovna građevna jedinica kromatina tj. dvolančana DNA omotana oko histonskog oktamera
nukleotid – osnovna građevna jedinica polinukleotidnog lanca DNA ili RNA; šećer u DNA je deoksiriboza, u RNA riboza; baze u DNA: A, T, C, G; u RNA: A, U, C, G
nukleozid – šećer i baza
O
operator – sekvencija DNA operona na koju se veže represorski protein
operon – više gena pod zajedničkom transkripcijskom kontrolom istog promotora i operatora
P
palindromi – obrnuto ponavljajuće sekvencije DNA
panmiksija ili slučajno parenje – kada svaki član populacije ima jednaku šansu pariti se s bilo kojim drugim članom populacije suprotnoga spola
paracentrična inverzija – inverzija koja ne uključuje centromeru
parapatrijska specijacija – kada dio populacije naseli novu ekološku nišu što spriječava protok gena
parenje izvan srodstva (engl. outbreeding) – parenje jedinki koje nisu u srodstvu
parenje u srodstvu (engl. inbreeding) – parenje genetski srodnih jedinki
penetrabilnost gena – izražajnost gena u fenotipu; ako se gen izražava u fenotipu svih jedinki populacije on je 100 % penetrabilan
pericentrična inverzija – inverzija koja uključuje centromeru
plazmid – nezavisna samoreplicirajuća dvolančana kružna molekula DNA u citoplazmi bakterijske stanice i stanici kvasca (jednostanični eukariot)
pleiotropni učinak – sposobnost gena da izazove višestruke fenotipske učinke
početnica – kratka molekula RNA-nukleotida kojom započinje sinteza komplementarnog lanca DNA u replikaciji
policistronska mRNA – mRNA prokariota koja sadrži transkripte više gena jednog operona
poliploidi – organizmi s tri ili više setova kromosoma
potpuna letalnost – letalnost prije reproduktivne zrelosti organizma
potpuna vezanost – geni na istom kromosomu koji se nasljeđuju zajedno jer se između njih ne događa kromatidna izmjena
primaza – enzim koji sintetizira početnicu
profag – virusna DNA ugrađena u bakterijski kromosom
prokariot – jednostanični organizam bez prave jezgre
promotor – sekvencija DNA kojoj započinje gen na koju se veže RNA-polimeraza
protoonkogeni – geni koji kontroliraju stanični rast i diferencijaciju
prototrof ili divlji tip – bakterijska stanica koja raste na minimalnoj podlozi
R
recesivna letalnost – letalnost samo kod homozigotnog genotipa
recipročna balansirana translokacija – translokacija bez delecije ili adicije genetskog materijala
recipročna nebalansirana translokacija – translokacija koja uzrokuje delecije ili adicije genetskog materijala
recipročna translokacija – izmjenjivanje kromosomskih segmenata dva nehomologna kromosoma
rekombinantni vektor – vektor sa ugrađenom stranom DNA
restrikcijske endonukleaze – enzimi koje bakterijska stanica koristi za razgradnju strane DNA (virusna DNA); prepoznaju restrikcijsko mjesto i cijepaju dvolančanu DNA; koriste se u genetičkom inženjerstvu
retrotranspozoni ili pokretni genetički elementi – DNA sekvencije koje se premještaju iz jednog mjesta u genomu na drugo preko RNA-intermedijara: DNA se kopira u RNA, a RNA se reverznom transkripcijom uz pomoć enzima reverzne transkriptaze kopira u DNA koja se ugrađuje na drugo mjesto u genomu (mehanizam copy/paste)
ribosom – stanična struktura na kojoj i pomoću koje se odvija biosinteza proteina
RNA – jednolančana molekula građena od ribonukleotida; u stanici postoji više vrsta RNA: mRNA, tRNA, rRNA dr.
RNA-polimeraza – glavni enzim transkripcije
RNA-procesiranje – postranslacijska modifikacija primarnog transkripta koja uključuje RNA-prekrajanje (engl. RNA-splicing) i zaštićivanje krajeva mRNA
Robertsonova translokacija – dva akrocentrična kromosoma recipročnom translokacijom dužih krakova (q) daju jedan metacentrični kromosom
rodoslovlje (pedigre) – dijagramski prikaz porodičnog stabla kroz nekoliko generacija, a pokazuje povezanost predaka i potomaka
S
samoinkompatibilnost (autosterilnost) – oblik genske kontrole samooplodnje kod biljaka
semiautonomni organeli – DNA-organeli (mitohondriji i kloroplasti) koji ne mogu samostalno živjeti izvan eukariotske stanice
semikonzervativna replikacija DNA – dva roditeljska lanca DNA se odvajaju i svaki služi kao kalup za sintezu novog komplementarnog lanca
sestrinske kromatide – identične podjedinice kromosoma prije anafaze mitoze ili anafaze II mejoze, nastaju semikonzervativnom replikacijom u S-fazi, imaju zajedničku centromeru
simpatrijska specijacija – kada se evolucija novih vrsta događa u istom geografskom području, a mehanizmi izolacije su poliploidija (biljke) ili promjena ponašanja (kukci)
SNP (engl. single nucleotide polymorphism) – polimorfizam jednog nukleotida koji je posljedica supstitucije
somatska (mitotska) kromatidna izmjena – kromatidna izmjena u somatskim stanicama tijekom mitoze
somatske stanice – tjelesne stanice (diploidne, 2n)
specijacija – proces nastanka nove vrste
spolni kromosomi – kromosomi sa spolno-determinirajućim genima
spolno-reverzne osobe – XX muškarci koji na X-kromosomu imaju gen Sry i XY žene koje na Y-kromosomu nemaju gen Sry
spolno-vezano nasljeđivanje – nasljeđivanje gena na X-kromosomu (X-vezano nasljeđivanje)
sporofitska inkompatibilnost – nastaje kada ponašanje peludnog zrna ne ovisi o njegovom genotipu već o genotipu muškog sporofita koji je diploidan
subletalnost – do letalnosti dolazi nakon reprodukcije
supstitucija – zamjena jednog nukleotida drugim u molekuli DNA
suvišni geni – različiti geni koji utječu na isto svojstvo na isti način.
svojstva ograničena spolom – svojstva koja se pojavljuju kod samo jednoga od dvaju spolova
svojstva uvjetovana spolom – svojstva čija je ekspresija alela koji su na autosomima uvjetovana spolom nosioca
T
telomeraza – enzim replikacije telomernih krajeva
telomere – krajevi eukariotskog kromosoma koji sadrže ponavljajuće ili repetitivne sekvencije DNA
terminacijska sekvencija – DNA-sekvencije na kraju gena
test-križanje – križanje jedinke dominantnog fenotipa s recesivnim homozigotom u svrhu otkrivanja njegovog genotipa (dominantni homozigot ili heterozigot)
tirozinaza – prvi enzim koji sudjeluje u biosintetskom putu pigmenta melanina
totipotentnost – karakterakteristika stanice da zadrži embriogeni potencijal za stvaranje novog organizma
transdukcija – prijenos DNA iz jedne bakterijske stanice u drugu pomoću bakterijskih virusa (faga)
transfekcija – metoda ubacivanja stranoga gena u eukariotsku stanicu
transformacija – 1. mehanizam rekombinacije kod prokariota, izmjena genetske informacije između gole DNA iz okoliša i DNA stanice recipijenta (primatelj); 2. kod eukariota: preobrazba normalne stanice u tumorsku
transgeni organizam – organizam s ugrađenim stranim genom
transkripcija – prepisivanje upute sa DNA odnosno sinteza mRNA
translacija – biosinteza proteina
transpozoni – pokretni genetički elementi, DNA sekvencije koje se premještaju po genomu mehanizmom izrezivanja i ljepljenja (mehanizam cut/paste)
transverzija – zamjena purinske baze pirimidinskom
tranzicija – zamjena jedne purinske baze drugom
trihibridno križanje – križanje kojim pratimo nasljeđivanje tri gena
trisomija – vrsta aneuploidije, višak jednog kromosoma, 2n+1
Trp-operon – represivni sustav regulacije gena kod bakterija
tumor-supresorski geni – antionkogeni; geni koji održavaju staničnu diobu na normalnoj razini
V
varijabilna ekspresivnost gena – način na koji se gen eksprimira u fenotipu
vezani geni – geni na istom kromosomu
Z
Zakon nezavisne segregacije – razdvajanje dva ili više parova alela koji se nalaze na različitim kromosomskim parovima
Zakon segregacije – razdvajanje jednoga para alela u anafazi mejoze